De actieradius wordt groter

Voor de komende 2 tot 3 weken zou dit zomaar de laatste log kunnen zijn. Morgen verhuizen (yes!), althans, mijn koffers weer pakken voor de volgende fase in Sydney. Maar het is nog een hele toer om in dat nieuwe huis internet te krijgen. Dat zal niet eerder worden aangesloten dan maandag over een week, maar ook daar heb ik nog geen bevestiging van. Geduld, geduld, gelukkig 1 van mijn goede eigenschappen :-(

Hopelijk doen gas en electriciteit morgen wel gewoon wat ik daarvan verwacht.

Afgelopen zaterdag de Ferry landinwaarts genomen, zover als mogelijk. Uiteindelijk aangeland in Parramatta, een suburb met een 'rijke' geschiedenis. Dit was de eerste settlement landinwaarts in Australië, 25 km van het centrum van Sydney en de plek waar de oudste boerderij van het land staat (helaas, na 3.30pm kom je er op zaterdag niet meer in) en ook het oudste openbare gebouw, the governements house. Daar een bijna privé rondleiding gekregen, wat in 15 minuten kan in ruim een uur afgewerkt, maar wel leuk en informatief. Je merkt wel dat als je wat meervlandinnwaarts komt de temperatuur gelijk een paar graden hoger is. 

Dat was dinsdag helemaal het geval. Op maandag avond naar Orange afgereisd (jawel, overal kom je Nederlandse connecties tegen) en enorm gastvrij onthaald door de manager van de Branch daar. Heerlijk gegeten en in een enorm klassiek motel geslapen. Met echte dekens, dat is lang geleden. 'S ochtends om 5 uur wakker van de vuilniswagens, want overdag is het natuurlijk veel te warm om de vuilnis op te halen. Anyway, de ochtend kennis gemaakt met de collega's in het veld, die veel vertelden over wat ze doen, wat ze tegenkomen, en echt al hun klanten kennen op een manier die voor ons ongehoord is. Inclusief de kwaliteit van hun land, de familie omstandigheden, de kwaliteit als boer en ga zo maar door. Dat bleek ook toen ik  's middags op bezoek was bij een boerderij (deels vee, deels wijn), waar ik niet alleen een heerlijke lunch kreeg, maar ook een uitleg over hoe het boeren in Australië gaat. Het is je reinste risico management. De man had net het grootste deel van zijn kudde verkocht, alleen de kalveren hield hij, en de koeien die zwanger zijn. Dit was nodig om overgrazing van zijn grond te voorkomen. Door de droogte groeit er niets, is er te weinig eten voor de beesten en gaat de kwaliteit van het land achteruit. Dus als je de kudde op tijd verkoopt zijn de prijzen nog redelijk (je bent voor de grote drukte uit zeg maar), hersteld het land veel sneller, kan je dus weer eerder vee terug kopen en eerder van regen profiteren. Puur risicomanagement. Indrukwekkend en enorm verhelderend om te horen. Dit is wel wat anders dan de Nederlandse mega stallen en 'melkfabrieken'. En warm dat het was...... Ruim 35 graden. 

Woensdag bijna een dubbele shift op kantoor gemaakt, maar goed, morgen doe ik het rustig aan en ga ik hoop ik van een goed glas wijn op het balkon genieten :-)

En ja, Carola, voor de Ferry naar de stad zitten we aan de verkeerde kant van Mosman, maar voor de bereikbaarheid van de school juist weer aan de goede, dit moet thuis bonuspunten opleveren. Hoe ik naar kantoor ga weet ik nog niet, in het begin iig met de bus. Op termijn toch maar een scooter overwegen. De auto is geen optie: geen parkeerplek en enorm druk. 

Ik ga m'n koffers maar weer pakken. 

Cheers!