Central Australia

Dit was geen reis waar het grootste deel van ons gezin verlangend naar uit heeft gekeken. Naarmate ons vertrek naar Alice Springs dichterbij kwam, werd het medelijden in de ogen van de klasgenoten van met name Emma groter en groter: 'are you sure you really go there SIX days? I've been there three, and it was horrible'. Geen internet, geen mobiel bereik, geen bed of fatsoenlijk matras. Wel vliegen, heel veel zelfs. 'Uluru kan je toch ook in 1 dag doen, nou dan, waarom gaan we er dan bijna een week heen en dan slapen we nog geeneens fatsoenlijk ook nog.' Daar kan je het dan mee doen. Bemoedigende woorden in de trend van 'I used to be the same but later, when they have grown up, they will appreciate it' helpen dan niet echt.  

Het is wel een reis geworden waar iedereen met heel veel plezier op terug kijkt. Inderdaad, het bereik op de mobiele telefoon was beperkt tot Alice Springs en Uluru. De vliegen waren er ook en in grote getale, de eerste nacht droomden we allemaal dat ze binnen in de tent waren en dat ze nog steeds in onze oren en neuzen kropen. En het was heet, de eerste dagen en enorm koud de eerste nacht. We kunnen als gezin nog steeds slecht samen een  tent opzetten. En overal rood stof. Maar wat een overweldigende ruige leegheid kent Central Australia. Het was prachtig om met een 4WD over gravel roads te rijden en slechts 1x per half uur een tegenligger te ontmoeten. Of op 3/4 lege campings te staan (in mei begint het hoogseizoen pas) genietend van stilte en een prachtige sterren hemel. De eerste nacht stonden we bij Glen Helen, 2 uur rijden van Alice Springs. Een mooie gorge, maar alles wat daarna kwam was in de overtreffende trap.

Kings Canyon, en dan met name de wandeling bovenlangs, is van een overweldigende schoonheid. Zeker wanneer je 's ochtends vroeg rond zonsopgang begint, minder warm en de diep rode kleuren veranderen iedere 5 minuten van tint. Het voordeel van de vroege start was ook dat we tijdens het warmste deel van de dag genoeglijk in de airco van de auto zaten, onderweg naar Uluru. Het was wel grappig daar. Een kilometer buiten het nationale park is een soort van Center Parks gebouwd met camping, hotels, motels, een paar winkels inclusief supermarkt en restaurants. Puur voor de toeristen. Een leuke rit op een kameel behoort ook tot de mogelijkheden. Maar 1x in het nationale park waren Uluru, en ook Kata Tjuta, groots en overweldigend. Zonsopgang of zonsondergang maakte niet veel uit. Ook overdag voelden we ons nietig bij het zien van deze natuurkolossen en het lezen van de vele verhalen. De laatste ochtend gingen de kids zelfs vrijwillig mee om ook een zonsopgang te zien, wekker om 5.15am, geen enkele klacht.

Samenvattend? 'Het was leuk, maar niet voor herhaling vatbaar'........hoewel.........

cheers,

Paul