Het dagelijks leven is begonnen
28 juli 2014 - Sydney, Australië
Mijn vorige verhaal sloot ik af met de opmerking dat er 'vreemde dingen' gebeuren. Bizar is denk ik een betere benaming voor wat er sindsdien is gebeurd. En dan niet zozeer hier in Sydney, maar boven en in de Oekraïne. Ik geef eerlijk toe dat ik soms best geëmotioneerd was bij het terugkijken van een 8 uur journaal. Opvallend ook wel hoe relatief terughoudend en beheerst er in NL gereageerd lijkt te zijn, met veel respect als gevolg. Versus de veel agressievere toon die hier in Australia is aangeslagen met de nadruk op hoe belangrijk 'wij Aussies' toch niet zijn voor het in beweging krijgen van Poetin. Hier worden in de kranten ook in no time de levensverhalen inclusief foto's van de vele Australische slachtoffers geplaatst. Weinig terughoudendheid wat dat betreft.
En ondertussen proberen wij 'gewoon' een dagelijks ritme te pakken. Dat gaat soms met horten en stoten, maar over het algemeen hartstikke goed. Ik geef het m'n kids te doen, Frans leren in het Engels terwijl op het vlak van het Engels op zich nog genoeg te leren valt. Het verleidde Niels tot de wanhoopskreet, midden in de klas, 'Ik snap er ook geen k@!t van'. Gelukkig verstaat de juf geen Nederlands :-) Maar ze doen het goed, doen mee met sport, soms gewoon op gympen omdat de laatste luchtvracht nog steeds niet is afgeleverd ('sorry Paul, I'm afraid it's lost at the moment'), zijn soms enorm moe (er zijn dagen dat ze om 9 uur spontaan aftaaien naar bed), vinden de startlijsten van de sportwedstrijden 'een ramp' (de eerste wedstrijd begon om 7.00 uur. S'ochtends!!!). Ik blijf me verbazen over in hoeveel houdingen je op een stoel of bank kunt hangen. En de oudsten gaan zo af en toe lekker zelf en met de bus naar of van school, als dat beter uitkomt, hulde!
Ingrid begint haar draai ook te vinden. Heeft in het vliegtuig een leuke vrouw ontmoet die niet ver van ons vandaan blijkt te wonen. Wekelijks ontdekken ze wandelend een deel van de buurt waar we wonen. Via de kerk is ze allerhartelijkst op een lunch uitgenodigd, speciaal voor haar geregeld. En zelf ook al op de fiets naar Manly geweest. Bovendien is onze eerste echte australie vakantie eind september gepland, dat is een lekker vooruitzicht. De 'zee aan tijd' die er ligt tussen het brengen en halen van de kinderen is overigens nog bij lange na niet gevuld, maar ideeën daarvoor beginnen langzaamaan wel te komen. Een cursus in oktober van 10 keer die yoga en kayaken combineert? Mwah, klinkt niet verkeerd. Tot nu toe blijkt het ook wel hoe belangrijk het is om de kids veel aandacht te geven.
Bij al deze voorspoed is gisterochtend een waterleiding gesprongen. Gelukkig beneden in het huis, zodat de schade beperkt bleef. Gelukkig op zondag terwijl we thuis waren, zodat we het snel door hadden. Eendrachtig hebben we in circa een half uur dweilen de boel weer op orde gekregen, zonder gemopper van wie dan ook, versterkt met in allerijl bij de buren geleende dweilen. Deze eendracht had ik me in Nederland op deze manier niet voor kunnen stellen. Er gebeuren nog steeds mooie dingen, gelukkig wel.
Cheers, Paul
En inderdaad, we delen hier jullie emoties en gevoel rondom de vliegramp. Wat een verdriet en ellende. Wel blij dat hier in Nederland zo respectvol met de nabestaanden is omgegaan. Wij hebben de aankomst van de eerste slachtoffers op Eindhoven op de voet gevolgd. Erg indrukwekkend hoor. Heel NL leefde mee. Ook de minuut stilte kwam goed binnen. Over het politiek stukkie zullen we het hier maar niet hebben, maar helaas komt er nog geen einde aan dit drama.
Ondertussen hebben wij wel vakantie en ook mooi weer. behalve vandaag, vandaar dat ik aan het dweilen ben geslagen. :)
Dirk is lekker gaan sporten en gisteren hebben we zo'n 24 km gefietst. Tussendoor naar her strand en hier en daar een bbq of borrel. Over 2 weken vertrekken we voor 10 dagen naar Menorca. We zijn benieuwd. Mooi eiland, genoeg te doen, zon, zee, mooi park. Dus e- reader mee en lekker uitrusten. Woensdag en donderdag wordt het ook mooi en gaan we een paar dagen weg met de motor. Kant van Friesland op denk ik. heerlijk.
Jeroen is nu echt begonnen met zijn coschappen. Dermatologie. Hij vindt het leuk en maakt van alles mee.
Manon heeft definitief gekozen voor Pedagogiek. Prima. ze is opgelucht en heeft er zin in.
Wat fijn dat jullie het goed doen daar. En dat Ingrid goed gaat verbaast mij ook niet hoor! Ik was daar helemaal niet bang voor hoor, Ing! Je mag me ook stiekem mailen als je het soms wel eens moeilijk vindt. Vertel ik het niet verder. ;)
Nou dag allemaal. Tot snel. Groet uit het Leiderdorpse! XX
Tja, vorig jaar gingen wij rond deze dag weer weg uit Sydney, eerst naar Mollymook waar we nog een nachtje bij vrienden logeerden en toen door naar Melbourne, nog wat familiebezoekjes en "the Great Ocean road." We waren toen helaas alweer aan het aftellen, de laatste paar weken van een geweldige trip langs de oostkust!
Ik zag net overigens op de VVC site dat jullie jongste jarig is, dus afgaand op de klok rechtsboven in m'n scherm ben ik nog op tijd om jullie daarmee te feliciteren, doe ik gewoon net of ik niet weet dat het bij jullie alweer 's-ochtends vroeg de volgende dag is...
Maar ja, jullie zijn dus nog niet vergeten bij de voetbal, ha-ha.
Ennuh..."we" willen meer foto's ha-ha. Succes en ook de groetjes van Jurriaan.