Een nieuw thuis
22 juni 2014 - Sydney, Australië
Het is meer dan 5 maanden geleden dat ik van huis vertrok. En over 5 dagen ben ik weer terug. Voor een week, en ik zie daar enorm naar uit. Om vrienden weer te zien en familie. Vooral ook om eindelijk, eindelijk, weer bij mijn gezin te zijn. Terugkijkend is de tijd enorm snel gegaan en is er ongelooflijk veel gebeurd. Ik vond het vaak ook erg leuk om een korte impressie van wat ik gedaan had/ meemaakte aan het internet toe te vertrouwen. Jullie reacties op de blog, via de mail of Skype vond ik overigens nog leuker.
In die 5 maanden ben ik me hier thuis gaan voelen, hoewel er nog steeds veel dingen zijn waarover ik me verbaas. Genoeg thuis gaan voelen om er alle vertrouwen in te hebben dat het ook voor de anderen gaat gelden. Met schooluniform en al. Hoe dat zal gaan is voor een volgende keer, voor nu: dank voor alle reacties, blijven doen!
cheers, Paul
Ik kijk ook uit naar volgende week. Nog even volhouden.
Jp
Suc6 en veel plezier!
Wij kijken er ook naar uit lekker met jou bij te kletsen! Tot volgende week!
Liefs, Ed&Bar
alvast een goeie vlucht naar NL gewenst. Ik weet nog goed dat ik in Canada studeerde en terugkeerde naar Montreal na een vriendin te hebben bezocht in de VS. Landen op Montreal voelde als thuiskomen (inmiddels woonde ik daar 5 maanden) om de volgende dag naar NL terug te vliegen.. naar huis...
De verwarring van dat moment kan ik nu nog herbeleven.
En het geeft ook een kick om je elders op de wereld thuis te voelen. Althans, vind ik dan.. komt vast omdat ik zelf ook niet heel erg vast zit aan NL.
Geniet van het weerzien en maak er een paar mooie laatste dagen van in Nieuw-Vennep.. En dan als gezin Down Under.. super!
Hartelijke groet, Edith
5 maanden zijn inderdaad voorbij gevlogen. Diep respect hoe je het allemaal aanpakt daar down-under.
Hier in het pittoreske Nieuw-Vennep was het erg stil langs de kant van het hockeyveld en ik zal er ook nooit aan kunnen wennen. Jouw beroemde woorden: "deze wedstrijd ga ik helemaal niets zeggen" spoken nog steeds in mijn achterhoofd. En ook ik houd het maximaal 2 minuten vol... Ik gun jouw het alle geluk van de wereld met je gezin maar het is wel jammer dat je ze meeneemt... Met Ingrid was het erg gezellig langs de hockeyvelden. Dus dat gaan we ook missen en het temperament van Emma al helemaal. Kortom het wordt rustig(er) op de hockey.
Goede reis naar thuis deze week en geniet nog even van het prachtige Nieuw-Vennep. Daar kan echt geen plaats tegenop...
Groeten,Erik